11 Επεξήγηση παραμέτρων χρόνου εκκίνησης πυρήνα Linux

Η εκκίνηση του Linux είναι μια πολύπλοκη διαδικασία σε σύγκριση με τις διαδικασίες εκκίνησης σε οποιαδήποτε άλλη διανομή. Ο πυρήνας Linux δέχεται πολλές παραμέτρους κατά την εκκίνηση, στη γραμμή εντολών. Αυτή η παράμετρος χρόνου εκκίνησης γραμμής εντολών μεταβιβάζει διάφορα είδη πληροφοριών στον πυρήνα Linux κατά την εκκίνηση συστήματος.

Η εκκίνηση ενός πυρήνα Linux απευθείας από το BIOS χρησιμοποιώντας τον πυρήνα στο cd (/dev/cdrom), δεν επιτρέπεται η απευθείας εκχώρηση παραμέτρων. Για αυτό χρειαζόμαστε ένα ειδικό πρόγραμμα που ονομάζεται bootloader. Δύο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενοι Boot Loaders στο Linux είναι:

  1. GNU GRUB (GNU GRand Unified Bootloader)
  2. LILO (Linux LOader)

Το GNU GRUB είναι ένα πακέτο εκκίνησης από το έργο GNU το οποίο μπορεί να εκκινήσει έναν από τους πολλαπλούς πυρήνες ή οποιαδήποτε συγκεκριμένη διαμόρφωση πυρήνα σε Unix και Linux System.

Το LILO έχει τη δυνατότητα να εκκινεί διάφορους πυρήνες και να αποθηκεύει τις παραμέτρους τους σε αρχείο απλού κειμένου. Το LILO είναι ικανό να εκκινήσει Windows, Unix, BSD, Linux και όλες τις άλλες γνωστές πλατφόρμες με διάφορες επιλογές.

Τα ορίσματα εκκίνησης του πυρήνα Linux μεταβιβάζονται σε μια λίστα συμβολοσειρών διαχωρισμένων με λευκά κενά. Η συμβατική προσέγγιση για τη μετάδοση ορισμάτων εκκίνησης στον πυρήνα έχει τη μορφή:

name[=value_1] [,value_2]........[,value_10]

Όπου name=unique keyword ορίζει το τμήμα του πυρήνα όπου πρόκειται να συσχετιστεί η τιμή. Η τιμή που μπορεί να κρατήσει είναι 10, η μέγιστη. Ο παρών κώδικας χειρίζεται μόνο 10 παραμέτρους διαχωρισμένες με κόμμα ανά λέξεις-κλειδιά.

Εδώ, σε αυτό το άρθρο θα καλύψουμε μερικές από τις κοινές παραμέτρους χρόνου εκκίνησης του πυρήνα στο Linux, που πρέπει να γνωρίζετε.

1. αρχίζω

Αυτό ορίζει την αρχική εντολή που πρέπει να εκτελεστεί από τον πυρήνα. Εάν το init δεν έχει οριστεί, αναζητά το init στις ακόλουθες αντίστοιχες τοποθεσίες πριν ο πυρήνας μεταβεί σε λειτουργία πανικού.

  1. /sbin/init
  2. /etc/init
  3. /bin/init
  4. /bin/sh

2. nfsaddrs

Η παραπάνω παράμετρος ορίζει τη διεύθυνση εκκίνησης nfs σε μια συμβολοσειρά που είναι χρήσιμη σε περίπτωση καθαρής εκκίνησης.

3. nfsroot

Η παράμετρος «nfsroot» ορίζει το όνομα ρίζας nfs σε μια συμβολοσειρά που είναι χρήσιμη σε περίπτωση εκκίνησης δικτύου. Το όνομα συμβολοσειράς έχει το πρόθεμα /tftpboot εάν δεν ξεκινά με / , , ή οποιοδήποτε ψηφίο .

4. ρίζα

Η μετάδοση της παραμέτρου root κατά την εκκίνηση ορίζει το σύστημα που θα χρησιμοποιηθεί ως σύστημα αρχείων ρίζας.

5. ενιαίος

Η παράμετρος ‘single’ που οδηγεί το ‘init’ στον υπολογιστή εκκίνησης σε λειτουργία ενός χρήστη και απενεργοποιεί την εκκίνηση όλων των δαιμόνων.

6. ro

Αυτή η παράμετρος λέει στον φορτωτή εκκίνησης να προσαρτήσει το ριζικό σύστημα αρχείων σε λειτουργία μόνο για ανάγνωση. Έτσι, αυτό το πρόγραμμα fsck μπορεί να εκτελέσει σάρωση συστήματος αρχείων, δεν εκδίδεις fsck σε σύστημα αρχείων read/write.

7. rw

Αυτή η παράμετρος αναγκάζει τον φορτωτή εκκίνησης να προσαρτήσει το ριζικό σύστημα αρχείων σε λειτουργία ανάγνωσης-εγγραφής.

8. Hdx

Προσαρμόστε τη γεωμετρία του προγράμματος οδήγησης IDE, το όρισμα «Hdx» είναι πολύ βολικό εάν το BIOS δημιουργεί άσχετες και εσφαλμένες πληροφορίες.

9. αποθεματικό

Αυτό το όρισμα είναι πολύ χρήσιμο για την προστασία των περιοχών θυρών I/O από ανιχνευτές.

10. κονσόλα

Καθορίζει μια κονσόλα σειριακής θύρας στον πυρήνα με υποστήριξη σειριακής κονσόλας.

11. μεμ

Καθορίζει τη συνολική ποσότητα διαθέσιμης μνήμης συστήματος, χρήσιμη κατά τη χρήση μεγάλης RAM.

Ο πυρήνας Linux δέχεται πλήθος παραμέτρων κατά την εκκίνηση. Θα καλύψουμε τις υπόλοιπες παραμέτρους στο επόμενο άρθρο.

Αυτα για τωρα. Σύντομα θα είμαι εδώ με άλλο άρθρο, μέχρι τότε μείνετε συντονισμένοι και συνδεδεμένοι με την Tecmint.